Nocino Walnoten likeur uit eigen keuken (deel 1)

Nocino

Het was gisteren 24 juni, de dag van Sint Jan. Sint Jan hoor ik je denken. San Giovanni. Jahja. Dan hebben we het over Johannes de Doper. Hij mag wel bekend zijn geworden door volgelingen te dopen in de Jordaan, maar Italiaanse katholieken koppelen aan zijn geboortedag een heel andere gewoonte.

Nocino

De Gulden Hoeck Op San Giovanni plukken alle Italianen groene, onrijpe walnoten om nocino te maken.

Nocino is walnotenlikeur. De walnoten hebben op Sint Jan echter nog geen noot gevormd en zijn nog door en door zacht. Dàt is het moment om ze te plukken en dat hebben we dan ook gisteren gedaan.

Samen met mijn dochter hebben we 5 kg groene walnoten geplukt van onze huisboom en na all voorbereidingen waren we klaar om aan ons likeuravontuur te beginnen.

Op internet zijn er vele recepturen te vinden. Voor ieder wat wils. Wij hebben gekozen voor het recept op basis van 96% pure alcohol omdat in mijn optiek de extractie op basis van een hogere zuivere alcohol beter is dan wanneer je hiervoor een brandwijn of vodka gebruikt. Hier zit toch vaak al een smaakje aan wat niet altijd een positief effect op het eindresultaat heeft.

 

No nuts, no….

Nadat we onze flessen hadden gereinigd met Oxi-Chempro waren deze klaar om gevuld te worden. Eerst werden de noten gewassen en daarna in 4 stukken gesneden. Volgens de overleveringen moeten er in iedere fles altijd een oneven aantal noten gedaan worden, dit hebben we dus maar trouw opgevolgd. Daarna de resterende ingrediënten erbij gedaan. Citroenschil, kaneel, vanille en kruidnagel. Het hele zaakje onder de alcohol gezet en netjes afgesloten weggezet.

De komende 40 dagen mogen we iedere dag schudden met onze flessen om zo de beste extractie te krijgen en, hopen we, de beste smaak. Je moet er wel iets voor over hebben.

Daarom even geduld we zullen jullie op de hoogte houden van de ontwikkelingen. Binnenkort deel 2.

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren